دانه های قرمز روی پوست در بارداری نشانه چیست؟ + درمان کهیر حاملگی

یکی از مشکلات شایع دوران بارداری، خارش پوست در دوران بارداری است. علاوه بر خارش برخی افراد نشانه هایی از دانه های قرمز خارش دار در بارداری و به اصطلاح کهیر حاملگی را مشاهده می کنند. برخی از انواع بثورات مخصوص بارداری هستند، در حالی که انواع دیگر آن ممکن است در هر زمانی رخ دهد. با این حال، برخی از بثورات ممکن است در طول بارداری برای برخی از افراد به دلیل تغییرات فیزیکی که بدن آنها متحمل می شود، بیشتر باشد. در این مقاله می خواهیم به انواع کهیر حاملگی، جوش زدن در بارداری، درمان کهیر حاملگی و … بپردازیم. با ما همراه باشید.

کهیر حاملگی چیست؟

اغلب خانم های باردار دانه های قرمز خارش دار در بارداری را مشاهده می کنند. اما باید بدانید که کهیر حاملگی خطرناک و نگران کننده  نیست و خطری برای جنین ایجاد نخواهد کرد. اما با این حال در صورتی که هرچه سریع تر پیگیری شود بهتر است چرا که امکان دارد نشانه ای از یک بیماری زمینه ای باشد. در ادامه می خواهیم به انواع کهیر حاملگی بپردازیم.

علت کهیر زدن

کهیر به صورت برجستگی یا جوش بر روی پوست نمایان می شود. از اولین نشانه های کهیر احساس خارش شدید است و اغلب به دلیل یک واکنش آلرژیک ایجاد می شوند. با این حال، دلایل احتمالی دیگری نیز برای ایجاد کهیر وجود دارد، از جمله:

• حرارت
• خاراندن پوست
• خشکی پوست
• فشار روی پوست
• تغییرات هورمونی

✅ بیشتر بخوانید: همه چیز درباره آبله مرغان

انواع کهیر

انواع مختلفی از کهیر وجود دارد که ارتباط نزدیکی با محرک های ایجاد کننده دارد، اما معمولاً در یکی از دو دسته اصلی  کهیر حاد و کهیر مزمن قرار می گیرند. کهیر حاد معمولا در طی یک زمان کوتاه به وجود می آیدو با حذف عامل حساسیت زا نیز از بین می رود. اما کهیر مزمن امکان دارد تا مدت ها بر روی پوست بماند. انواع کهیر عبارتند از:

کهیر عصبی

کهیر عصبی که جزو دسته کهیر حاد می باشد به نوعی از انواع کهیر گفته می شود که معمولاً طی 6 تا 8 هفته خود به خود برطرف می شود. شایع ترین علل زمینه ای کهیر ناشی از یک واکنش آلرژیک است. برخی از اشکال کهیر حاد نیز می تواند با آنافیلاکسی (یک واکنش آلرژیک شدید) رخ دهد. یک بیماری داخلی یا بیماری که باعث کهیر می شود نیز می تواند در دسته کهیرهای حاد قرار گیرد. درباره اگزمای پوستی بیشتر بخوانید.

کهیر مزمن

کهیرهای مزمن معمولاً بیش از 6 تا 8 هفته باقی می مانند و تقریباً روزانه اتفاق می‌افتند. تشخیص علت دقیق کهیر مزمن کمی دشوار است (بنابراین این بیماری ایدیوپاتیک نامیده می شود). پزشکان ممکن است آزمایش های تشخیص آلرژی را در صورت مشاهده علائم کهیر توصیه کنند، اما نتایج همیشه به تعیین علت زمینه ای کمک نمی کند. اطلاعات دقیق مربوط به تاریخچه پزشکی، مصرف خوراکی (غذاها، داروها و غیره) و عادات شخصی می تواند در شناسایی علل احتمالی کهیر مفید باشد. با مشاهده هر یک از این علائم و سرنخ ها در فرد ممکن است برای مدتی از این محرک‌ها اجتناب شود تا فرد مورد بررسی قرار گیرد و ببینیم که آیا علت قابل تشخیصی وجود دارد یا خیر. در برخی موارد، پزشک ممکن است یک بیماری زمینه‌ای مانند اختلال تیروئید، سرطان، بیماری سلیاک، آرتریت روماتوئید، لوپوس، دیابت نوع 1 یا عفونت را که می‌تواند در نمودار شدن کهیر نقش داشته باشد، تعیین کند. کهیرهای مزمن باید توسط پزشک متخصص تحت نظارت و درمان قرار گیرند، زیرا علائم می‌توانند بر اندام‌های داخلی (مانند ریه‌ها و ماهیچه‌های دستگاه گوارش) تأثیر بگذارند و همچنین منجر به ایجاد مشکلات دیگری مانند تنگی نفس، دردهای عضلانی، اسهال یا استفراغ شوند. علل کهیر مزمن نیز ممکن است با واکنش ها یا ناهنجاری های سیستم ایمنی مرتبط باشد.

درمان کهیر

احساس گرما و خارش در دوران بارداری رایج است و ممکن است منجر به ایجاد کهیر شود.  فرد می تواند با خنک کردن پوست، کهیر را در خانه درمان کند. اگر کهیر شدید باشد یا همراه با تورم یا مشکل در تنفس رخ دهد، فرد باید فورا به پزشک مراجعه کند.

سوالات متداول کهیر حاملگی